รายละเอียดและ ประวัติ

[Pikcolokung]

อายชีลด์ 21 ไอ้หนูไต้ฝุ่นมะกันบอล (「アイシールド21」, aishīrudo nijūichi, – ทับศัพท์จาก Eyeshield 21?) เป็นการ์ตูนญี่ปุ่นแต่งเรื่องโดย ริอิจิโร อินะงะกิ และวาดภาพโดย ยุซุเกะ มุระตะ เนื้อเรื่องเกี่ยวกับกีฬาอเมริกันฟุตบอล เปิดตัวในรูปแบบภาพยนตร์ในงานจั๊มป์เฟสต้า 2004 และถูกทำเป็นแอนิเมชันในปี ค.ศ. 2005

เบื้องต้นการ์ตูนเรื่องนี้ได้ถูกตีพิมพ์ในนิตยาสารวีคลี่ โชเน็น จั๊มป์ของสำนักพิมพ์ชูเอฉะ โดยมียอดจำหน่ายมากกว่า 16 ล้านเล่มในประเทศญี่ปุ่น และเมื่อแอนิเมชันเรื่องนี้ได้ฉายไปทำให้เกิดกระแสเด็กมัธยมในประเทศญี่ปุ่น หันมาเล่นกีฬาอเมริกันฟุตบอลมากขึ้นเท่าตัว โดยในประเทศไทยได้ถูกตีพิมพ์ในนิตยสารบูมของบริษัทเนชั่น เอ็ดดูเทนเมนท์ในเครือเนชั่น

แอนิเมชันเรื่องนี้ได้เริ่มแพร่ภาพช่องทีวีโตเกียวตั้งแต่วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2548 จนถึงวันที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2551 รวมทั้งสิ้น 145 ตอน โดยมีผู้สนับสนุนหลักของภาพยนตร์การ์ตูนเรื่องนี้คือเอ็นเอฟแอล เจแปนของประเทศญี่ปุ่น ในประเทศไทยได้แพร่ภาพทางช่องทรูสปาร์คของทรูวิชั่นส์ ปัจจุบันได้ฉายจบปี 1 เป็นที่เรียบร้อยแล้ว


เนื้อเรื่อง

เนื้อเรื่องของการ์ตูนเรื่องนี้เป็นเรื่องราวของ โคบายาคาวา เซนะ เด็กนักเรียนมัธยมปลายปีหนึ่งของโรงเรียนเดมอน มีนิสัยขี้แหย อ่อนแอ ไม่กล้าขัดใจคนอื่น ความทรงจำตั้งแต่เด็กคือการเป็นลูกน้องของเด็กๆในวัยเดียวกันมาตลอด ตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมา เซนะถูกใช้ให้ไปซื้อของ ใช้ให้ถือของไปส่ง จนกลายเป็นว่าเขาได้พัฒนาการวิ่งของตนเองจนเข้าขั้นนักวิ่งแข้งทองโดยที่แม้ แต่ตนเองก็ยังไม่รู้ มีเพียง ฮิรุม่า โยอิจิ ประธานชมรมอเมริกันฟุตบอลผู้ชั่วร้ายได้ไปเจอเข้าและจัดการลักพาตัวเซนะมา แต่งองค์ทรงเครื่องซะใหม่ในชุดเบอร์ 21 และสวมอายชิลด์ (กระบังตา) ปลอมตัวให้เสร็จสรรพ และตั้งชื่อ "อายชิลด์ 21" เด็กนักเรียนสุดอ่อนแอจึงได้กลายเป็นฮีโร่ของอเมริกันฟุตบอลในเวลาต่อมาใน ตำแหน่งรันนิ่งแบ็ค

ในช่วงแรกเซนะปรากฏตัวต่อหน้าทุกคนในทีมในฐานะผู้ดูแลทีมอเมริกันฟุตบอล โรงเรียนเดมอนสลับกับการเป็นนักกีฬาอเมริกันฟุตบอล โดยเริ่มแข่งครั้งแรกในการแข่งขันในฤดูใบไม้ผลิโดยหวังว่าจะเป็นอาวุธลับของ ทีม แต่สุดท้ายก็มาเจอทีมแกร่งอย่างโอโจไวท์ไนท์ที่พ้นยุคทองของทีมไปแล้ว แต่ก็ยังมีการพัฒนาฝีมืออย่างไม่หยุดนิ่ง และนั่นเป็นครั้งแรกที่เซนะได้พบกับไลน์แบ็คเกอร์ที่เก่งที่สุดในประวัติ ศาสตร์อย่าง ชิน เซย์จูโร่ โดยผลการแข่งขันทีมโรงเรียนเดมอนพ่ายแพ้ไปในที่สุด

หลังจากพ่ายแพ้ไปในการแข่งขันฤดูใบไม้ผลิไปแล้ว ทีมโรงเรียนเดมอนได้เตรียมตัวเพื่อแข่งขันในฤดูใบไม้ร่วงซึ่งเป็นการแข่งขัน ที่สำคัญที่สุดเพราะทีมที่ชนะจะได้ไปแข่งขันในศึก "คริสมาสต์โบลว์" กับทีมที่ชนะในเขตคันไซ ฮิรุม่า คุริตะ และเซนะได้ค่อยๆสร้างทีมเดมอนทีละเล็กละน้อย โดยมีรีซีฟเวอร์อย่าง ไรมอน ทาโร่ หรือมอนตะ อดีตนักกีฬาเบสบอลที่ถนัดแค่การรับลูกเพียงอย่างเดียว คิกเกอร์ที่ก่อตั้งมากับพวกฮิรุม่าอย่าง ทาคาคุระ เก็น หรือ มุซาชิ ไลน์อย่างสามพี่น้อง หา หาประกอบด้วย จูมอนจิ คาซึกิ, คุโรกิ โคจิ และโทงาโน่ โชโซ กับ โคมุซึบิ ไดคิจิ ที่มาฝากตัวเป็นลูกศิษย์ของคุริตะ ยูคิมิสึ มานาบุ ที่ไม่เก่งกีฬาแต่ถนัดเรื่องการวางแผนและการมองแผนการเล่นของฝ่ายตรงข้าม ทาคิ นัตสึฮิโกะ ที่เป็นตัวไทเอนด์ พร้อมกับน้องสาวอย่าง ทาคิ สึซึนะ ที่เป็นกัปตันเชียร์ลีดเดอร์ของทีม รวมทั้งอิชิมารุ เท็ตสึโอะที่ควบสองชมรม และนอกจากนี้ยังมีตัวช่วยจากชมรมบาสที่ถูกฮิรุม่าข่มขู่มาอย่าง ยามาโอกะ เคนตะ กับ ซาทาเกะ โยเฮ และจากชมรมซูโม่อย่าง โอมาซาดาเกะ ฟูโตชิ และมีเทรนเนอร์ที่เคยเป็นอาจารย์ของพวกฮิรุม่าสมัยมัธยมต้นอย่าง โดบุโรคุ ซาคากิ รวมทั้งผู้จัดการทีม อาเนซาคิ มาโมริ ที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กของเซนะที่แก่กว่าเซนะหนึ่งปี

[Pikcolokung]

ทีมหลักของเรื่อง

เดมอนเดวิลแบ๊ทส์

ทีมอเมริกันฟุตบอลของโรงเรียนเดมอนผู้ ก่อตั้งทีมมี 3 คน คือ "ฮิรุม่า โยอิจิ" ควอเตอร์แบคจอมโฉด "คุริตะ เรียวคัน" อ้วนแป๊ะจอมพลัง และ "ทาเคคุระ เก็น" หรือ "มุซาชิ" คิกเกอร์ในตำนาน แม็กนั่ม 60 หลา ซึ่งมีสมาชิกในชมรมเพียง3คนตลอดปี จนถึงปีที่"โคบายาคาว่า เซนะ"เข้ามา นักวิ่งความเร็วแสงด้วยสถิติสูงสุดของ NFL อย่าง4.2วินาที/40หลา ได้เข้าชมรม และมีสมาชิกอื่น ๆอีกมากมายได้เข้ามาในปีนี้ เช่น"ไร มอนทาโร่" หรือ"มอนตะ" รีซีฟเวอร์ No.1ของโตเกียว ซึ่งอาจเป็นยุคทองของเดมอนก็ว่าได้ ได้เป็นตัวแทนของตะวันออกไปแข่งชิงถ้วยคริสมาสโบว์เจอกับเทโคคุ อเล็กซานเดอร์


โอโจไวท์ไนท์

ทีมอเมริกันฟุตบอลของโรงเรียนโอโจ สุดยอดทีมรับที่ไร้เทียมทาน โดยมีไลน์แบ็คเกอร์ ผู้เป็นเพอร์เฟ็คท์ เพลเยอร์อย่าง "ชิน เซย์จูโร่" และโตเกียว เบสท์ รีซีฟเวอร์ที่สาวๆกรี๊ดสลบอย่าง"ซากุราบะ ฮารุโตะ" แท็คทีมกับ"ทาคามิ อิจิโร่" รวมกันเป็น ไม้ตายสุดยอด"เอเวอร์เรส พาส" และไลน์สุดแข็งแกร่งสติไม่สมประกอบ "โอทาวาระ มาโคโตะ" ทำให้คนยกย่องว่าเป็นสุดยอดทีมรับในญี่ปุ่น ได้รับฉายาว่า"ราชันย์"

เซย์บุไวลด์กันแมน

ทีมอเมริกันฟุตบอลของโรงเรียนเซย์บุ นำทีมโดยสุดยอดควอเตอร์แบคสิงห์ปืนไวนิรนามอย่าง"คิด" แท็คทีมกับหัวรถจักรไร้เทียมทานผู้เป็นถึง Tokyo Best Receiver "เท็ตซึม่า โจ" และไม้ตายก้น[ Censored ]บอย่าง โรดิโอ ไดร์ฟ ความเร็วแสงของ"ริคุ" ทำให้คนยกย่องสรรเสริญว่าเป็น สุดยอดทีมรุกในญี่ปุ่น

ชินริวจินาคา

ทีมอเมริกันฟุตบอลของโรงเรียนชินริวจิ ทีมที่ถูกขนานนามว่า"เทพไร้พ่าย" ชนะทีมอื่น ๆมาถึง 9นัดรวด โดยมี "คอนโง อากอน" อัจฉริยะในรอบ100ปี ผู้มีอิมพัลส์ระดับเทพ อัตราการตอบโต้เพียง 0.11วินาที ตามด้วยคู่แฝดอย่าง"คอนโง อุนซุย" พี่ชายฝาแฝดที่ถูกพระเจ้าเมินเฉย แต่ด้วยความมุมานะ ทำให้ผลักดันตัวเองไปในนักกีฬาระดับแนวหน้า และอีกหนึ่งอัจฉริยะแบบ"โฮโซคาว่า อิ๊กคิว" จ้าวแห่งศึกกลางหาว เจ้าของสถิติวิ่งถอยหลัง เร็วที่สุดในประวัติศาสตร์ในเวลา 4.89วินาที ทำให้ชินริวจินาคาเป็นทีมเทพไร้พ่ายอย่างคำร่ำลือ ได้รับฉายาว่า"เทพไร้พ่าย"

ฮาคุซู ไดโนซอร์

ทีมสุดแกร่งที่เข้าชิงศึกคันโต นำทีมโดย มัลโก้ ควอเตอร์แบ็คจอมเจ้าเล่ห์ ไม่แพ้ฮิรุม่า กาโอ ไลน์ที่แข็งแกร่งที่สุดในญี่ปุ่นที่เล่นกับทีมไหนทำเอาควอเตอร์แบ็คทีมนั้น เข้าโรงพยาบาลไปทุกราย รวมถึงคิดของเซย์บุด้วย

บันโดะ สไปเดอร์

ทีมอเมรืกันฟุตบอลของโรงเรียนบันโดะที่ในทีมมีเเค่คิกทีมเพราะผู้เล่น หลักในทีมรุกเเละทีมรับถูกโรงเรียนเทย์โคคุดึงตัวไปหมดนำทีมโดย อาคาบะ ฮายาโตะ ที่กล้าประกาศว่าคือ อายชิลด์ 21ตัวจริงเเละ ซาซากิโคทาโร่ที่ประกาศว่าจะเป็นคิกเกอร์ NO.1

เทโคคุอเล็กซานเดอร์

ทีมอเมริกันฟุตบอลของโรงเรียนเทโคคุงาคุเอ็น นำทีมโดย"ยามาโตะ ทาเครุ"(รันนิ่งแบค)อายชีลด์21ตัวจริง(แท้แน่นอน)และ"ฮอนโจ ทากะ"(รีซฟเวอร์)ลูกของฮอนโจ มาซารุคนที่มอนตะนับถือมากที่สุดและ"โคอิซึมิ คาริน"(ควอเตอร์แบค)เป็นควอเตอร์แบคที่เป็นผู้หญิงและไลน์แมนอย่าง"เฮระ คุเรจิ"(เฮอคิลลิส) ได้เป็นตัวแทนของตะวันตกไปแข่งชิงถ้วยคริสมาสโบว์เจอกับเดมอน เดวิลแบท

[Pikcolokung]

ตำแหน่ง

ทีมรุก (11คน)

* ไลน์แมน (5คน) : ทำหน้าที่บล็อกฝ่ายตรงข้าม
* ควอเตอร์แบค (1คน) : ตัวขว้างลูก ศูนย์กลางของทีม
* รีซีฟเวอร์ (2คน) : ตัวรับลูก
* รันนิ่งแบค (2คน) : ตัวพาลูกวิ่ง
* ไทท์เอ็นด์ (1คน) : ทำทุกอย่าง ไม่ว่าจะรับ บล็อก หรือส่ง

ทีมรับ (11คน)

* ไลน์แมน (4คน) : บล็อกฝ่ายตรงข้าม
* เซฟตี้ (2คน) : เป็นตัวป้องกันการวิ่งของฝ่ายตรงข้าม
* คอนเนอร์แบค (2คน) : ตัวป้องกันการส่งลูก
* ไลน์แบคเกอร์ (3คน) : ตัวป้องกันทั้งส่งลูกและพาลูกวิ่ง

ตัวเล่นพิเศษ

* คิกเกอร์ : เป็นผู้เล่นที่ทำหน้าที่เตะฟิลด์โกล เตะ TFP(Try For Point : โบนัสเกมหลังทัชดาวน์)เเละเตะPUNT(เตะเปลี่ยนฝั่ง)




ทีมในฝัน


ทีมรุก

ไลน์แมน=คุริตะ(เดมอน เดวิลแบท)/กาโอ(ฮาคุชู ไดโนเสาร์/บัมบ่า(ไทโย สฟิงซ์)/จูมอนจิ(เดมอน เดวิลแบท)/มิซึมาจิ(เคียวชิน โพไซดอน)

ควอเตอร์แบค=ฮิรุม่า(เดมอน เดวิลแบท)

รีซีฟเวอร์=มอนตะ(เดมอน เดวิลแบท)/ซากุระบะ(โอโจ ไวท์ไนท์)

รันนิ่งแบค=เซนะ(เดมอน เดวิลแบท)/ริคุ(เซย์บุ ไวล์กันแมน)

ไทท์เอ็นด์=อากอน(ชินริวจิ นาคา)

ทีมรับ

ไลน์แมน=ยามาบูชิ/โคมุซึบิ(เดมอน เดวิลแบท)/โทงาโน่(เดมอน เดวิลแบท)/คุโรกิ(เดมอน เดวิลแบท)

เซฟตี้=โอทาวาระ(เนื่งจากวิ่งเร็ว)(โอโจ ไวท์ไนท์)/โอนิเฮย์(ฮาชิราทานิ เดียรส์)

คอนเนอร์แบค=อิ๊กคิว(ชินริวจิ นาคา)/ยูคิมิสึ(เดมอน เดวิลแบท)

ไลน์แบคเกอร์=ชิน(โอโจ ไวท์ไนท์)/คาเคอิ(เคียวชิน โพไซดอน)/อาคาบะ(บันโดะ สไปเดอร์)

คิกเกอร์=มุซาชิ(เดมอน เดวิลแบท)

[Pikcolokung]

ตัวละครหลักอื่นๆ

ทีมโอโจไวท์ไนท์
ชิน เซย์จูโร่

* เบนเพรส : 145 กก.
* แดช40หลา : 4.36 วิฯ/4.2 วิฯ
* ตำเเหน่ง : ไลน์แบคเกอร์
* เกิดวันที่ 9 กรกฎาคม

ผู้เล่นMVPของโตเกียวอัจฉริยะผู้มุมานะ เพอเฟ็คท์เพลเยอร์ ที่ใคร ๆก็ทาบไม่ติด เป็นคนที่ใคร ๆก็ไม่คิดทาบรัศมี ตำแหน่งไลน์แบ็คเกอร์ในทีมโอโจไวท์ไนท์ ตามติดมาด้วยอาวุธสุดแกร่งอย่าง"ไทรเดนต์ แทคเกิ้ล"ที่ใคร ๆก็หวั่นในความรุนแรงของมัน แต่ก็ต้องมาพ่ายแพ้ให้กับ"อายชีลด์ 21"จึงมุฝึกมาตลอดเพื่อคว้าชัยชนะจากศึกรันเนอร์ความเร็วแสงแต่ในทางกลับกัน ก็เป็นคนที่บื้อเรื่องเทคโนโลยีแบบสุดๆ จับสิ่งไหนที่เป็นเทคโนโลยีก็มีอันต้องวายวอดไปเสียทุกเครื่อง

ซากุราบะ ฮารุโตะ

* เบนเพรส : 70 กก.
* เดช40หลา : 4.86 วิฯ
* ตำเเหน่ง : รีซีฟเวอร์
* เกิดวันที่ 12 มีนาคม

รีซีฟเวอร์ทีมโอโจ ไวท์ไนท์ ที่มีความสูงเป็นอาวุธ เป็นคนเดียวในทีมที่เอาตัวไปทาบรัศมีกับชิน อัจฉริยะของทีม เป็นดาราที่สาว ๆกรี๊ด และถูกยกย่องว่าเป็นมือหนึ่งของทีมเสมอ ทำให้ตัวเขาเองรู้สึกไม่สบายใจ จึงฝึกหนัก พยายามให้ตัวเองได้เป็นมือหนึ่งของทีม


ทีมเซย์บุไวลด์กันส์เเมน
คิด(มูฉะโนะโคจิ ชิเอ็น)

* เบนเพรส : ไม่ปรากฏ
* แดช40หลา : 5.2 วิฯ
* ตำเเหน่ง : ควอเตอร์แบค

ควอเตอร์แบ็คสิงห์ปืนไวแห่งทีมเซย์บุ ไวลด์กันส์แมน ผู้ไม่ประสงค์จะเอ่ยนาม สถิติความเร็วในการปาลูกเร็วที่สุดในญี่ปุ่น แถมยังแม่นยำสุด ๆ และยังไม่เคยมีใครที่บลิตซ์(รวบตัวก่อนส่งลูก)คิดได้เลยแม้แต่คนเดียว

เท็ตสึม่า โจ

* เบนเพรส : 115 กก.
* แดช40หลา : 5.0 วิฯ
* ตำเเหน่ง : รีซีฟเวอร์

หัวรถจักรไร้เทียมทานทีมเซย์บุ ไวลด์กันส์แมน รีชีฟเวอร์ที่รักษาเส้นทางพาสรูทของตัวเองได้ยอดเยี่ยมสุด ๆ แท็คทีมกับคิด ทำให้เป็นการพาสที่ไร้เทียมทานสุด ๆ จึงถูกยกย่องให้เป็นทีมรุกสุดแกร่งในโตเกียว

คาอิทานิ ริคุ

* เบนเพรส : ไม่ปรากฏ
* เเดช40หลา : 4.5 วิฯ

* ตำเเหน่ง : รันนิ่งแบค

รันนิ่งเเบ็คความเร็วเเสงทีมเซย์บุไวลด์กันส์เเมนที่มี"โรดิโอ ไดร์ฟ"เป็นท่าไม้ตายที่สามารถเร่งสปีดความเร็วเเสงได้ในพริบตา ซึ่งเป็นอาจารย์สอนเทคนิควิ่งให้กับ "เซนะ"จนเซนะพัฒนาฝีเท้าตัวเองจากการเป็นเบ๊คนอื่นมาเป็น "อายชิลด์21"ในที่สุด


ทีมชินริวจินาคา
คอนโง อากอน

* เบนเพรส : ไม่ปรากฏ
* แดช40หลา : ไม่ปรากฏ
* ตำเเหน่ง : ไทท์เอ็นด์

อัจฉริยะในรอบ100ปีแห่งทีมเทพไร้พ่ายชินริวจิ นาคา ผู้ที่ทำให้โอโจยุคทองพ่ายแพ้ย่อยยับใน5นาทีก่อนจบการแข่งขัน มีอิมพัลส์(ประสาทการตอบโต้)ความเร็วแสง เห็นปุ๊บตอบโต้ปั๊บ เป็นจุดที่ทำให้เขาเป็นผู้เล่นที่เก่งกาจอย่างไม่มีที่ติ

โฮโซคาว่า อิ๊กคิว

* เบนเพรส : ไม่ปรากฏ
* แดช40หลา : ไม่ปรากฏ
* แดช40หลา(ถอยหลัง) : 4.89 วิฯ(เป็นท่าไม้ตายของคอนเนอร์แบค)
* ตำเเหน่ง : รีซีฟเวอร์(ทีมรุก)/คอนเนอร์แบค(ทีมรับ)

อัจฉริยะอีกคนในทีมชินริวจิ นาคา เด็กร่างเล็กที่ใช้คุณสมบัติของตัวเองเข้าโควต้าของทีมไร้พ่ายอย่างชินริวจิ ได้ ปีศาจแห่งศึกกลางหาว ที่ไม่ยอมยกเกียรตินี้ให้ใครเด็ดขาด และใช้การประกบพื้นฐานของคอนเนอร์แบ็คอย่างวิ่งถอยหลังได้น่าขนลุกและไร้คำ บรรยาย

[Pikcolokung]

ทีมบันโดะสไปเดอร์
อาคาบะ ฮายาโตะ

* เบนเพรส : ไม่ปรากฏ
* แดช40หลา : ไม่ปรากฏ
* ตำเเหน่ง : ไทท์เอ็นด์

อดีตผู้เล่น MVP ของโตเกียวทีมบันโดะ สไปเดอร์ จ้าวแห่งลีดบล็อกเกอร์ที่สามารถผลักคุริตะยังกระเด็น ด้วย"สไปเดอร์ พอยชั่น"ท่าไม้ตายสุดแกร่งของอาคาบะ ที่กล้าประกาศว่าคืออายชีล์ด21ตัวจริง

โคทาโร่ ซาซากิ

* เบนเพรส : ไม่ปรากฏ
* แดช40หลา : ไม่ปรากฏ
* ตำเเหน่ง : คิกเกอร์

คิกเกอร์ทีมบันโดะ สไปเดอร์ ที่เตะ TFP ในสถิติ 100% เตะได้ละเอียดอ่อนและเพอเฟ็กค์สุด ๆ ผู้ประกาศตัวว่าจะเป็น No.1 ของคิกเกอร์ให้ได้(จริงๆเป็นNo.2 No.1คือ ทาเคคุระ เก็น(มุซาชิ)ของเดวิลแบท)


ทีมฮาคุซู ไดโนซอร์
กาโอ ริคิยะ

* เบนเพรส : ไม่เเน่นอนเเต่เกิน200กก.
* เเดช40หลา : ไม่ปรากฏ
* ตำเเหน่ง : ไลน์แมน

ไลน์เเมนทีมฮาคุซู ไดโนซอร์ที่เเข็งเเกร่งทีสุดในญี่ปุ่นเเข่งกับทึมไหนทำเอาควอเตอร์แบ็คทีม นั้นเข้าโรงพยาบาลไปทุกรายที่ถึงกับทำบัมบ้าไลน์เเมนสุดเเกร่งของทีมไทโย สฟริงค์สลบไปถึงต้องหามออกจากสนามระหว่างเเข่งจนทีมไทโยสฟริงค์กลัวกาโอจน สละสิทธิ์การเเข่งขัน

มารุโกะ เรย์จิ,มัลโก้

* เบนเพรส : ไม่ปรากฏ
* แดช40หลา : ไม่ปรากฏ
* ตำแหน่ง : ควอเตอร์แบ็ค

เป็นลูกครึ่งที่มีสายเลือดของบิดาอดีตมาเฟียอิตาลีอยู่ มีอำนาจปกครองผู้คนเกินกว่าจะคาดคิด มากซะจนน่าแหยง คติพจน์ประจำใจคือ "ปลาใหญ่กินปลาเล็ก" ชายสุดเนี้ยบที่ชื่นชอบสูทอิตาลี และโคล่าขวด ผู้ชายคู่กับอำนาจ ผู้หญิงคู่กับความรัก แหล้งอ้างอิง มารุโกะ เรย์จิ : หนังสือEyeshield21 ฉบับที่20


เทย์โคคุ อเล็กซานเดอร์
โคอิซึมิ คาริน

* เบรนเพรส :35กก.
* แดช40หลา : 4.90
* ตำแหน่ง :ควอเตอร์แบ็ค

ผู้ที่ถูกบังคับเข้าชมรมอเมริกันฟุตบอลของเทย์โคคุ ทั้งๆที่ไม่ได้อยากเล่นเลยแม้แต่น้อย แต่ด้วยฝีมือการปาที่นุ่มนวล จึงทำให้ถูกชักชวนเข้าชมรมโดยทากะ

[Pikcolokung]

ความหมายของชื่อแต่ละคน


+++ DEMON DEVIL BATS +++

ฮิรุม่า โยอิจิ
>>> แปลตามตัวจะได้ว่า 'ฮิรุม่า' แปลว่ากลางวัน 'โยอิจิ' แปลว่าตลาดมืด แต่ถ้าลองแยกคำดูจะกลายเป็นว่า 'ฮิรุ' แปลว่าทาก ( แปลให้ดีๆหน่อยก็ปลิงดูดเลือดนั่นแหละ ) ส่วน 'ม่า' แปลว่าปีศาจที่มาจากคำว่า 'มาโอ' ซึ่งแปลว่าราชาปีศาจ ( มาโอนี่รู้สึกจะเป็นชื่อโรงเรียนเก่าของฮิรุม่า มุซาชิ คุริตะด้วยนะ ) ส่วน 'โยอิจิ' เป็นตัวคันจิ 'โย' แปลได้ว่าปีศาจหรือวิญญาณร้ายที่มาจากคำว่า 'โยไค' ส่วน'อิจิ' ก็แปลว่าหนึ่ง

ลองแปลเป็นชื่อไทยก็คงเป็น ภูเตศวร, มาราพญาปลิง ( ท่าทางเท่ห์เนอะ )
หมายเหตุ : ห๊ะ ชื่อชั้นคือ มารพญาปลิงเหร๊อะ :sweat1: นี่ เอาเป็น พญามารล้างพลาญทุกอย่างที่มีหนึ่งเดยวไม่ได้ไงห๊ะ เวงกรรม ต่อเลย

โคบายาว่า เซนะ
>>> เขียนด้วยตัวคันจิสองตัวที่แปลได้ว่าเร็ว 'โคะ' แปลว่าเล็ก 'บายะ' หรือฮายะแปลว่าเร็วเหมือนกัน 'คาวะ' แปลว่าแม่น้ำ แต่ถ้าแปลรวมๆก็จะได้ว่าแม่น้ำสายแคบที่ไหลเร็ว น่าจะหมายถึงตัวเซนะเองที่ตัวเล็ก แต่วิ่งเร็วด้วยแหละ ส่วนชื่อ 'เซ' แปลว่าน้ำเชี่ยว 'นะ' แปลว่าล้นหลั่ง

เมื่อมาเมืองไทยจะเป็น ชลเชี่ยว, ธาราน้อยว่องสินธุ์ ( ชื่อย้าวยาวเนอะ )

คุริตะ เรียวคัน
>>> คำว่า 'คุริตะ' แปลว่าเกาลัด ( คงรู้นะว่าเพราะอะไร )

ทาเคคุระ เก็น
>>> 'ทาเคคุระ' ไม่มีความหมายอะไรพิเศษ แต่ตั้งมาให้ตัวคันจิตรงกับชื่อของนักดาบชื่อดังที่ชื่อว่ามุซาชิ ส่วน 'เก็น' เป็นตัวคันจิที่แปลว่าเข้มงวด เอาจริงเอาจัง

ไรมอน ทาโร่
>>> 'ไร' แปลว่าสายฟ้า 'มอน' แปลว่าประตู รวมๆก็คงเป็นประตูแห่งสายฟ้า แต่คิดว่าคงตั้งมาเพื่อแค่ให้เซนะอ่านผิดเท่านั้นแหละ

สามพี่น้องหาหานี่มาเป็นเซ็ตเดียวกันเลย ( วางขายเป็นแพ็ค ไม่แยกเดี่ยว )
จูมอนจิ คาซึกิ
>>> 'คาซึกิ' แปลว่าลูกชายคนแรก ส่วน 'จูมอนจิ' แปลว่ากากบาท ดูที่แผลเป็นข้างแก้มมัน

คุโรกิ โคจิ
>>> 'โคจิ' แปลว่าลูกชายคนที่สอง ส่วน 'คุโรกิ' แปลว่าท่อนไม้ สังเกต มันจะถือไม้เบสบอลเกือบทุกฉาก

โทงาโน่ โซโซ
>>> 'โซโซ' แปลว่าลูกชายคนที่สาม ส่วน 'โทงาโน่' แปลว่าตำรา คงจะหมายถึงการ์ตูนล่ะมั้ง ...

ยูคิมิตสึ มานาบุ
>>> 'ยูคิ' แปลว่าหิมะ ส่วนคำว่า 'มิตสึ' ก็แปลว่าแสง อาจจะเปรียบเทียบแสงที่สะท้อนจากหิมะเป็นแสงจากเหม่งของพี่แกก็ได้นะ ส่วน 'มานาบุ' เป็นคันจิของคำว่าเรียน

ทาคิ นัตสึฮิโกะ
>>> 'ทาคิ' แปลว่าน้ำตก ไม่รู้เหมือนกันว่าสื่อถึงอะไรได้ 'นัตสึ' แปลว่าฤดูร้อน ส่วน 'ฮิโกะ' แปลว่าเด็กหนุ่ม ชื่อนี่คิดว่าคงหมายถึงนิสัย ( แต่ไม่ใช่วันเกิดแน่ๆ เพราะสองพี่น้องเกิดในฤดูใบไม้ผลิ ไม่ใช่ฤดูร้อน

โอโมสะดาเกะ ฟุโตชิ คือตัวเล่นเสริมจากชมรม ซูโม่
>>> 'โอโมสะ' แปลว่าน้ำหนัก ส่วน 'ดาเกะ' แปลว่าแค่ แปลรวมๆก็คงเป็นมีแค่น้ำหนักล่ะมั้ง ... ส่วน 'ฟุโตชิ' แปลว่าอ้วน ( ก็อย่างที่รู้ๆกันอยู่แล้วว่าโอโมสะดาเกะเป็นคนอย่างไร )

ผู้จัดการ อาเนซาคิ มาโมริ
>>> คำว่า 'มาโมริ' แปลว่าคุ้มครอง ส่วนคำว่า 'อาเน' มีความหมายในคันจิว่าพี่สาว 'ซาคิ' แปลว่ารุนแรง สูงชัน จิตสำนึกความเป็นพี่สาวสูงส่งประมาณนั้น

ชื่อไทยคือ อภิรักษ์ ( เล่นถึงขั้นผู้ว่ากทม.กันเลยทีเดียว ), ภคินีจำนงค์

ทาคิ สึซึนะ
>>> นามสกุลก็เหมือนกับของพี่ชาย ส่วน 'สึซึนะ' แปลว่าเสียงกระดิ่ง เป็นชื่อที่น่ารักเข้ากับสึซึนะดีเลย

มาเป็นชื่อไทยก็คือ กระดิ่งทิพย์ ณ ไทรโยค ชื่อเล่นก็คงจิงกาเบลนั่นแหละ ( ให้ทั้งชื่อจริง นามสกุล ชื่อเล่นเสร็จสรรพเลยวุ้ย )

[Pikcolokung]

ต่อไปเป็นทีม

+++ OJO WHITE KNIGHTS +++

ชิน เซจูโร่
>>> 'ชิน' เป็นคันจิของคำว่า 'ซุซุมุ' แปลว่าการมุ่งไปยังข้างหน้า สื่อไปถึงความพยายาม และความตั้งใจในเรื่องอเมริกันฟุตบอลนั่นแหละ 'เซ' แปลว่าบริสุทธิ์ น่าจะหมายถึงความซื่อ ( เซ่อ ) ในเรื่องเทคโนโลยีของชิน 'จู' แปลว่าสิบ 'โร่' เป็นตัวเสริมท้ายแปลว่าผู้ชาย คงเอามาต่อให้เสียงมันเพราะเท่านั้น

ซากุราบะ ฮารุโตะ
>>> 'ซากุรา' เป็นชื่อดอกไม้อย่างที่เรารู้ๆกันอยู่แล้ว 'บะ' แปลว่าสวน 'ฮารุ' แปลว่าฤดูใบไม้ผลิ ส่วน 'โตะ' แปลว่าคน คิดว่าคงตั้งมาแค่ให้ความหมายคล้องกันเท่านั้นแหละ เพราะท่าทางซากุราบะก็คงไม่สดใสบานฉ่ำขนาดนั้น

ทาคามิ อิจิโร่
>>> 'ทาคา' แปลว่าสูง ส่วน 'มิ' แปลว่ามอง เห็นความสัมพันธ์ระหว่างชื่อกับตัวละครรึยัง ... 'จิ' แปลว่าความรู้ สติปัญญา ซึ่งความหมายส่วนใหญ่จะอยู่ที่คำนี้ เพราะคำอื่นๆ เช่น 'อิ' แปลว่าสิ่งนั้น ส่วน 'โร่' ก็เป็นคำต่อท้ายแปลว่าผู้ชายเหมือนในชื่อของชิน เอามาต่อแค่เพื่อให้เสียงมันลงตัว


ต่อเลยด้วย เซบุ

+++ SEIBU WILD GUNMANS +++

มุฉะโนโคจิ ชิเอ็น
>>> 'มุฉะโนโคจิ' แปลว่าทางเดินของนักรบ ได้ยินแล้วให้ความรู้สึกเลยว่าเป็นตระกูลเก่าแก่ แต่ชื่อตระกูลนี้มีอยู่ในวงการชงชาของญี่ปุ่นจริงๆด้วยนะ ส่วน 'ชิเอ็น' เป็นชื่อดอกไม้ที่ปกติอ่านว่าชิอง

เท็ตสึม่า โจ
>>> ม้าเหล็กผู้เชื่อฟัง 'โจ' สื่อถึงความแข็งแรง และทนทาน ซึ่งมาจากคำว่า 'โจบุ'


แมงมุมต่อเลยนะครับ

+++ BANDO SPIDERS +++

อาคาบะ ฮายาโตะ
>>> 'อาคะ' แปลว่าสีแดง 'บะ' แปลว่าปีก 'ฮายา' แปลว่าเหยี่ยว ส่วน 'โตะ' แปลว่าคน แปลรวมแบบเว่อร์ๆคงได้เป็นบุรุษวิหกปีกสีเพลิง ( ไปกันใหญ่แล้ว ) คิดว่าคงตั้งมาให้เข้ากับสีผม และสีตา ( ถึงแม้จะเป็นแค่คัลเลอร์คอนแทคก็เหอะ )

ซาซากิ โคทาโร่
>>> มิยาโมโตะ มุซาชิกับซาซากิ โคจิโร่เรียกได้ว่าเป็นนักดาบคู่รักคู่แค้นกันเลยทีเดียว จะเห็นได้ว่านามสกุลเหมือนกันเลย ส่วนชื่อก็คงแผลงเอานั่นแหละ ( 'โคทาโร่' เป็นคาตาคานะนะ )


มาน้ำๆ กันบ้างเน๊อะ

+++ KYOSHIN POSEIDON +++

คาเคอิ ชุน
>>> 'คาเคอิ' แปลว่าท่อส่งน้ำที่ทำจากไม้ไผ่ ส่วน 'ชุน' แปลว่าม้าพันธุ์ขายาว ( ชื่อสมตัวจริงๆ )

มิซึมาจิ เคนโกะ
>>> 'มิซึ' แปลว่าน้ำ 'มาจิ' แปลว่าเมือง คงกะให้เสียงเข้ากัน ส่วน 'เคน' แปลว่าสุขภาพดี แล้ว 'โกะ' ก็แปลว่ารู้ นี่ก็คงให้เสียงเข้ากันเหมือนกัน

โคบังซาเมะ
>>> ปลาเหาฉลาม

โอนิชิ ฮิโรชิ
>>> เขียนติดกันอ่านได้ว่า 'ไทเซโย' แปลว่ามหาสมุทธแอตแลนติก

โอฮิระ ฮิโรชิ
>>> เติมขีดลงไปในคันจิตัว 'โอ' อ่านได้ว่า 'ไทเฮโย' แปลว่ามหาสมุทธแปซิฟิค


อาวหล่ะ ไปทะเลกันละ เราไป เที่ยวทะเลทรายอียิปต์ กันบ้างนะค้าบ

+++ TAIYō SPHINX +++

ฮาราโอะ คิมินาริ
>>> 'ฮาราโอะ' แฝงมาจากคำว่าฟาโรห์ ส่วน 'คิมินาริ' แปลว่าผู้ที่จะขึ้นเป็นราชา

บัมบะ มาโมรุ
>>> 'บัมบะ' มาจากคำว่า 'บันโจ' เป็นคำแสลงหมายถึงลูกพี่ใหญ่ของแก็งค์นักเรียน ( เข้ากับขนาดตัวพี่แกดีนะ ) ตัว 'บะ' จากชื่อสามารถออกเสียงได้อีกอย่างว่าโจด้วย ส่วนชื่อ 'มาโมรุ' แปลว่าป้องกัน แต่คนละอย่างกับมาโมรินะ คือชื่อของบัมบะจะออกเป็นกองกำลังป้องกันตนเองมากกว่า

คาสะมัทซึ อินิโนบุ
>>> 'คาสะมัทซึ' แปลว่าสนที่ให้ร่มเงา ส่วน 'อินิโนบุ' แปลว่าความเชื่อใหม่ ไม่รู้ว่าต้องการสื่อถึงอะไร

คามะกุรุมะ เคน
>>> 'คามะ' แปลว่าเคียว 'กุรุมะ' มาจาก 'คุรุมะ' ที่แปลว่ารถ ส่วน 'เคน' เป็นตัวคาตาคานะ แปลรวมๆก็อาจจะหมายถึงรถศึกก็ได้นะ


เอาหล่ะ มาสุดท้ายละ กับ

+++ HASHIRATANI DEERS +++

ยามาโมโตะ โอนิเฮย์
>>> 'โอนิ' แปลว่าปีศาจ ส่วน 'เฮย์' แปลว่าอาวุธ คงแปลได้เป็นศาสตราวุธของปีศาจนั่นแหละ ส่วนนามสกุลนี่คงแค่ตั้งให้ดูขลังๆให้เข้ากับหน้าตาล่ะมั้ง ...

[Pikcolokung]

>>> ทีม และ ตัวละคร หลัก <<<

รูปภาพ+++ เดม่อน เดวิลแบทส์ +++
แรกเริ่มเดิมที มีสมาชิกอยู่ 3 คน คือ ฮิรุม่า,คุริตะ และ มุซาชิ ต่อมามุซาชิตัดสินใจเลิกเล่นกลางคัน จึงต้องยืมตัวนักกีฬาจากชมรมอื่นๆมาเล่น แต่การมาของ Eyeshield 21 ก็ทำให้ทีมก็ทยอย ได้ผู้เล่นมาเสริมทีมมากขึ้น มี เดวิลแบทส์ เจ้าค้างค้าวสีแดงเป็นมาสค็อตประจำทีม สไตล์การเล่นของทีม คือเน้นเกมรุก

ตัวละคร
โคบายาคาว่า เซนะ
นร. ม.4 โรงเรียนเดม่อน เขานั้นเป็นคนอ่อนแอ มักจะถูกคนอื่นรังแกเป็นประจำ แต่วันหนึ่ง ฮิรุม่า ได้เห็นพรสวรรค์ด้านความเร็วของเซนะ ก็เลยถูกจับเข้าชมรมอเมริกันฟุตบอล ในฐานะ ผู้เล่นตำแหน่งรันนิ่งแบ็ค โดยใช้ชื่อว่า Eye Shield 21 แห่ง ม.โน้ตเตรอะดรัม และ อีกตำแหน่งของเขาก็คือผู้ดูแลประจำชมรม เพื่อป้องกันไม่ให้มาโมรินั้นสงสัย
นับตั้งแต่ลงแข่งในฐานะ Eye Shield 21 เขาก็เริ่มเป็นคนมีชื่อเสียง มีคนยกย่องมากขึ้น จนทำให้ตัวเซนะเองต้องพยายามอย่างหนัก ที่จะทำให้ตัวเองนั้นแกร่งขึ้น จากที่เคยขลาดกลัว เขาก็มีความกล้ามากขึ้นในทุกๆแมตซ์การแข่งขัน จนซึมซับความเป็นนักอเมริกันฟุตบอลมากขึ้นนั่นเอง และ ก่อนแข่งกับ บันโดะ สไปเดอร์ส เขาก็เผยความจริงว่าตนคือ Eye Shield 21 ให้มาโมริได้รับรู้ และใช้ชื่อจริงของเขาลงแข่งแทน โดยเซนะ ก็มีท่าไม้ตายเด่นๆ คือ เดวิลแบทส์โกสต์ เดวิลแบทส์เฮอริเคน และ เดวิลแบทส์ไดฟ์

ฮิรุม่า โยอิจิ
นร.ม.5 โรงเรียนเดม่อน เล่นตำแหน่งควอเตอร์แบ็ค นิสัยของเขาออกจะปีศาจร้าย ชอบพกปืน ข่มขู่ แบล็คเมล์ชาวบ้านเขาไปทั่ว จนได้สิ่งที่ตนต้องการ ส่วนเบื้องหลังของเขายังเป็นปริศนา และด้วยมันสมองที่เชี่ยวชาญด้านการวางแผนการเล่น ทำให้เขาเป็นผู้เล่นกำลังหลักสำคัญที่ทีมจะขาดไม่ได้เลย โดย ฮิรุม่า นั้น ก็เป็นผู้ที่บุกเบิกชมรมอเมริกันฟุตบอลของที่นี่ ร่วมกับ คุริตะ และ มุซาชิ โดยพวกเขามีความฝันร่วมกันว่า จะไปคริสต์มาสโบลว์ด้วยกันไม่ก็วันใดวันหนึ่งล่ะ และ ฮิรุม่านั้น มักจะปลุกใจลูกทีมก่อนแข่งด้วยคำว่า "ไปฆ่ามันซะ!!!!! YA-HA!!!" เขานั้นมักจะเอาการ์ดเป็นตัวบอกใบ้ว่า จะต้องเล่นเกมบุกแบบไหน

คุริตะ เรียวคัง
นร. ม.5 ผู้เล่นตำแหน่งไลน์หุ่นเฮฟวี่เวท เป็นคนชอบกินจุ ใจดี อ่อนไหวง่าย เขา กับ ฮิรุม่า และ มุซาชิ ก็มีความฝัน มุ่งมั่นจะไปไปคริสต์มาสโบลว์ให้ได้ซักครั้งหนึ่ง ในอดีตเขาเกือบจะได้เข้าเรียนที่ ชินริวจิ แต่โดนกลโกงของอากอน ก็เลยต้องมาตั้งชมรมอเมริกันฟุตบอลที่นี่แทน

อาเนซาคิ มาโมริ
นร. ม.5 และ เป็นผู้ดูแลความประพฤติประจำโรงเรียนนี้ เธอเป็นพี่สาวข้างบ้านที่สนิทกับเซนะตั้งแต่ยังเด็ก เธอเป็นห่วงเซนะมาก และมักมองว่า เซนะนั้นเป็นคนอ่อนแอ ไม่ชอบสู้คน จึงเข้าไปปกป้องอยู่เรื่อยไป พอรู้ว่า เซนะเข้าชมรมอเมริกันฟุตบอล เธอก็เลยขอเป็นผู้จัดการชมรมนี้ด้วย นิสัยของเธอนั้น ก็ออกจะเป็นหญิงสาวที่ค่อนข้างจะเพอร์เฟคไปซะทุกอย่าง (ยกเว้นแต่การวาดรูป) ฉลาด ใจดี หลังจากที่เซนะยอมเผยความจริงว่าตนคือ Eye Shield 21 ก็ทำให้เธอถึงกับโทษตัวเองที่มองว่าเซนะเป็นเด็กมาตลอด และ เธอนั้นก็ไม่ค่อยถูกกับฮิรุม่าอีกด้วย (แต่คนอ่านมักเชียร์ให้สองคนนี้คู่กัน)

ไรม่อน ทาโร่
หลายคนๆมักเรียกเขาว่า "มอนตะ" เพราะลักษณะเขาคล้ายๆลิง (แรกๆเขาโกรธมากที่มีคนเรียกแต่ชื่อนี้ ตอมาเขาก็ไม่โกรธ เพราะฮิรุม่า บอกว่า ชื่อ มอนตะ มาจาก โจ มอนตาน่า ผู้เล่นดาวดังNFL) อยู่ ม.4 เช่นเดียวกับเซนะ เดิมทีเขาต้องการจะเข้าชมรมเบสบอล เพราะ เขามี ฮอนโจ เป็นไอด้อลประจำตัวเขา แต่หลังจากพลาดหวังกับเบสบอล เขาก็เข้าชมรมอเมริกันฟุตบอลแทน จากการที่เซนะ ฮิรุม่า เป็นคนชักชวน ด้วยพรสวรรค์การรับลูกของเขา ทำให้เขาเล่นในตำแหน่ง รีซีฟเวอร์ เป็นคนนิสัยตลกๆ สนิทสนมกับเซนะมาก มักจะพูดติดท้ายประโยคว่า Max ความฝันของเขาคือ การเป็นรีซีฟเวอร์มือ1 ของญี่ปุ่น

จูมอนจิ คาซึกิ
นร. ม.4 อดีตเด็กเก และ เป็นหัวหน้าแก๊ง สามพี่น้อง หา หา (ตามชื่อที่ฮิรุม่าตั้ง เพราะ ทั้งสามชอบพูด หา ไล่ๆกัน) แต่ก่อนชอบแกล้งเซนะเป็นประจำ และ โดนจับเข้าชมรมอเมริกันฟุตบอล ทั้งที่ไม่ต้องการจะเข้าเลยแม้แต่น้อย หลังจากที่ผ่านศึกกับ ไทโย สฟิงซ์ , นาซ่า เอเลี่ยน จนถึงออกเดินทางไปอเมริกา ทำให้เขารู้สึกว่า การเล่นอเมริกันฟุตบอล ทำให้มีคนยอมรับในตัวพวกเขามากขึ้น ก็ทำให้เขาตั้งใจเป็นนักกีฬา และ ยอมรับในตัวเซนะมากขึ้น เขาเล่นในตำแหน่งไลน์ และ เขากับสามพี่น้อง หา หา ที่เหลือ ก็ไม่ค่อยถูกกับ โคมุซึบิ ไดคิจิ เท่าไหร่นัก มีท่าพิเศษ คือ ท่าพิฆาตเด็กเก

คุโรกิ โคจิ
หนึ่ง ในสมาชิก พี่น้อง หา หา ที่ดูเถื่อนที่สุด เล่นตำแหน่งไลน์ แต่ก่อนไม่ต้องการเล่นอเมริกันฟุตบอล ชอบที่จะเสเพลมากกว่า แต่พอเขากับ โทงาโน่ รู้เรื่องของกลุ่มของฮิรุม่า จากปากของอ.โดบุโรคุ ว่า หากแพ้ในรอบชิงแชมป์ฤดูใบไม้ผลิโตเกียว พวกของฮิรุม่าจะไม่มีโอกาสได้สัมผัสคริสต์มาสโบลว์ ก็ทำให้เขากลับตัวกลับใจได้ โดยสิ่งที่เขาถนัดสุดก็คือ การเล่มเกมคอมพิวเตอร์

โทงาโน่ โชโซ
หนึ่งในสมาชิก พี่น้อง หา หา อีกคน เล่นตำแหน่งไลน์เหมือนกัน และเขานั้นชอบอ่านการ์ตูน โดยเฉพาะ โชเน็นจัมป์ อยู่ตลอดเวลา

โคมุซึบิ ไดคิจิ
ผู้เล่นไลน์ตัวเปี๊ยกที่พูดน้อย แทบจะนับคำได้ เขาเคารพคุริตะมาก และ มีคุริตะ คนเดียวที่สามารถเข้าใจในประโยคสั้นๆที่เขาพูด ถึงจะตัวเล็ก แต่พละกำลังนั้นไม่เป็นรองใครเลย

ยูคิมิตสึ มานาบุ หนุ่ม ผมน้อยผู้บ้าเรียน ที่มักนั่งติดโต๊ะอ่านหนังสือเรียนมาโดยตลอด แต่เขาก็อยากจะลงเล่นกีฬากับคนอื่นๆบ้าง เขานั้นนับถือ Eye Shield 21 มาก จึงตัดสินใจเข้าชมรมอเมริกันฟุตบอล ถึงทักษะด้านกีฬาของเขาค่อนข้างแย่ แต่ก็มีความพยายามสูง จนกระทั่งได้ลงเล่นนัดเปิดตัวในแมตช์ที่เดม่อนพบกับชินริวจิ

[Pikcolokung]

อิชิมารุ เท็ตซึโอะ
นร. ม.5 ชมรมกรีฑา ที่ถูกจับไปเล่นอเมริกันฟุตบอลอีกคน เป็นตัวละครที่มีพัฒนาการจากตัวละครที่น่าจะเด่น กลายเป็นตัวประกอบถูกลืมซะสนิท เป็นคนดี ที่มักจะยอมทำตามที่คนอื่นขออยู่บ่อยๆ จึงถูกเรียกว่า ไอ้จืด

มุซาชิ หรือ ทาเคคุระ เก็น
เพื่อน คนสนิทของคุริตะ และ ฮิรุม่า เจ้าของฉายา แม็กนั่ม 60 หลา เพราะมีความสามารถในการเตะลูกได้ไกล ต่อมาเขาก็เลิกเล่นกลางคัน เพราะต้องไปดูแลอาการป่วยของคุณพ่อ และ ต้องไปทำงานบริษัทก่อสร้าง ซึ่งเป็นกิจการของตนแทน และ ในศึกระหว่าง เดม่อน กับ เซย์บุ เขาก็ได้รับการอ้อนวอนผ่านทีวี จาก ซาซากิ โคทาโร่ ผู้เล่น บันโดะ สไปเดอร์ส รวมถึง คุณพ่อและทุกๆคนในบริษัทก่อสร้างก็ไม่ขัดข้องปล่อยให้เขากลับไปเล่นให้กับเด ม่อนตามเดิม การกลับมาของมุซาชิ ก็ทำให้ยึดตำแหน่งตัวเตะ หลังจากปล่อยให้ฮิรุม่าเป็นคนเตะแทนตลอด

ทาคิ นัตซึฮิโกะ
ผู้ เล่นที่เข้าเรียนเดม่อน ในช่วงกลางเทอม โดยก่อนหน้านี้ เขาได้รับการปฏิเสธให้ร่วมทีมจากหลายๆทีม เป็นคนมั่นใจในตัวเองสูง และ หลงตัวเองมากอีกเช่นกัน ชอบทำท่ายกขาคล้ายจะเต้นบัลเล่ต์ เลยถูกเรียกว่า "ไอ้บ้า"อยู่บ่อยครั้ง เขาเป็นผู้เล่นในตำแหน่งไทท์เอนด์ เซนะพบเขาครั้งแรกตอนไปคัดตัวกับทีม ซาน อันโตนิโอ อาร์มาดิลโล่

ทาคิ สึซึนะ
น้อง สาวของนัตซึฮิโกะ ที่มักจะปวดหัวกับการกระทำของพี่ชายตนเองบ่อยๆ ถึงจะอยู่คนละโรงเรียน แต่ก็เชียร์เดม่อนขาดใจ เธอมีนิสัยออกไฮเปอร์ ชอบสวมรองเท้าสเก็ต มีหน้าที่เป็นหัวหน้าเชียร์ลีดเดอร์ โดยปรากฏตัวครั้งแรก ในตอนที่เซนะไปอเมริกา

ซาคากิ โดบุโรคุ
โค้ช ประจำทีมเดม่อน ที่ฮิรุม่าไปดึงตัวมาจากอเมริกา โดยเขาเป็นคนสอนฮิรุม่า คุริตะ มุซาชิ ในช่วงที่ทั้งสามอยู่ม.ต้น และ ช่วงเนื้อเรื่องที่อเมริกา เขาปรากฏตัวครั้งแรกในฐานะ โค้ชทีมบีชฟุตบอลToo Tattoos โดยเขาก็เป็นคนฝึกลูกทีมเดม่อนในช่วงการฝึกมหาโหดที่เรียกว่า เดธมาร์ช เขาเป็นคนชอบดื่มเหล้า และ ชอบเล่นการพนันจนติดหนี้มหาศาล (เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีนะครับน้องๆ)

[Pikcolokung]

เซอร์บิรุส
สุนัขสัตว์เลี้ยงสุดโหดของฮิรุม่า

ผู้เล่นคนอื่นๆ:
[*]ยามาโอกะ เคนตะ,
[*]ซาตาเกะ โยเฮ(ทั้งคู่ยืมตัวจากชมรมบาสฯ)
[*]โอโมสะดาเกะ ฟุโตชิ(ยืมตัวจากชมรมซูโม่)



รูปภาพ+++ โอโจ ไวท์ไนท์ +++
มี อัศวินขี่ม้าขาวเป็นมาสค็อตประจำทีม ยึดสไตล์การเล่นแบบป้องกันให้เแข็งแกร่งเป็นหลัก เป็น1 ในสุดยอดทีมอเมริกันฟุตบอลอีกทีมหนึ่งในเรื่อง มี"บัลลิสต้า"เป็นอาวุธลับ ซึ่งเป็นแผนที่เสริมเกมรุกเข้ากับเกมรับอันแข็งแกร่งมากขึ้น

ตัวละคร
ชิน เซย์จูโร่
ผู้ เล่นตำแหน่งไลน์แบ็คเกอร์จอมแกร่งคนหนึ่งในเรื่อง เชี่ยวชาญด้านการ แท็คเคิ่ล เป็นชายหนุ่มที่มีความมุ่งมั่นสูง ขยันฝึกซ้อมเพื่อความแข็งแกร่งตลอดเวลา เป็นคนซื่อตรง แต่ไม่เชี่ยวชาญเรื่องเครื่องใช้ไฟฟ้าอิเล็คโทรนิค(ทำพังตลอด) หลังจากได้ประมือกับ Eye Shield 21 ในเล่ม3 เขาท้ากับเซนะทันทีหลังจากช่วยกันจับคนร้ายว่า "จะรอที่นัดชิง" และเขานั้นก็เฝ้ารอพัฒนาการของเซนะไปเรื่อยๆ รวมทั้งเคยให้คำแนะนำดีๆแก่เซนะ ก่อนที่เดวิลแบทส์จะเจอกับเคียวชิน โพไซดอน

ซากุราบะ ฮารุโตะ
รี ซีฟเวอร์ของโอโจ ด้วยหน้าตาอันหล่อเหลา ก็ทำให้เขาเป็นขวัญใจสาวๆ โดยแต่ก่อนเขานั้นเป็นทั้งนักกีฬา ทั้งนายแบบด้วยโดยคำชักชวนของ ผู้จัดการส่วนตัว มิราเคิล อิโต้ แต่เบื้องหลังนั้น เขากลับกดดันจากแฟนๆที่มักให้เขาเป็นมือหนึ่ง แถมชินนั้นก็เก่งเกินไปชนิดที่เขาฝึกฝนมากเท่าไหร่ก็ยังไม่เก่งเท่า ก็เลยรู้สึกท้อใจ แต่พอมารับรู้ความในใจของทาคามิที่ยังคงมองว่า ซากุราบะเป็นผู้เล่นคนสำคัญ ก็ทำให้ซากุราบะกลับมาสู้อีกครั้ง และลาออกจากการเป็นนายแบบ

โอทาวาระ มาโคโตะ
ไลน์ตัวเก่งของโอโจ ที่เก่งแต่ตัว เป็นคนบ้าๆบอๆ ติ๊งต๊อง ชอบลืมสวมกางเกง และ ชอบผายลม ถึงเขาจะตัวใหญ่ พละกำลังสูง แต่ก็เป็นไลน์ที่มีความเร็วอีกคนหนึ่งเช่นกัน

ทาคามิ อิจิโร่
ควอ เตอร์แบ็ค และเป็นมันสมองของทีม เด่นในด้านการวิเคราะห์ ด้วยอุบัติเหตุที่เคยเกิดขึ้นกับขาของเขา ทำให้เขาเกือบจะไม่ได้เป็นควอเตอร์แบ็ค แต่ด้วยความมุมานะของเขา ถึงจะวิ่งไม่เร็วแต่ได้การขว้างที่แม่นยำมาทดแทน ก็ทำให้เขาได้เล่นตำแหน่งนี้เป็นผลสำเร็จ โดยเขามีทีเด็ด ส่งลูกโด่ง ให้คนตัวสูงอย่างซากุราบะรับ เรียกว่า เอเวอเรสต์ พาส

อิคาริ ไดโกะ
ไลน์ อีกคนหนึ่งในเรื่อง ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคนใจร้อน เวลาไม่พอใจอะไรก็จะหยุดเขาไม่อยู่ โดยเขาจะไปทะเลาะกับคนอื่นๆที่คอยมาดูถูก โอโจ โรงเรียนเขา มีเพียงโอทาวาระเท่านั้น ที่หยุดเขาได้โดยการล่ามโซ่ และ จูมอนจิก็เคยรู้จักเขา ในฐานะเด็กเกฉายา Prison Chain มาแล้ว

โชจิ กุนเปย์
โค้ช จอมเข้มงวดของโอโจ มีฉายา "โชกุน" ในอดีตเขา กับ โดบุโรคุ เคยร่วมฝึกเดธมาร์ชด้วยกัน และ เขานั้นก็ไม่ค่อยเห็นด้วยกับวิธีการฝึกของโดบุโรคุเท่าไหร่

วาคานะ โคฮารุ
ผู้จัดการประจำชมรมอเมริกันฟุตบอลของโรงเรียนโอโจ



รูปภาพ+++ เซย์บุ ไวลด์กันแมน +++
ทีมแกร่งอีกทีมหนึ่งของโตเกียว ผลัดกันแพ้ชนะ กับ โอโจเป็นประจำ มี คิดเป็นดาวเด่นประจำทีม

ตัวละคร
เดอะ คิด หรือชื่อจริงๆของเขา คือ มุชาโนะโคจิ ชิเอ็น
ควอเตอร์ แบ็คอัจฉริยะที่พาสลูกได้เร็วที่สุดคนหนึ่งในญี่ปุ่น เป็นลูกคนรวย โดยคุณพ่อเขาต้องการให้เขาเอาดีทางด้านการยิงปืน แต่คิดกลับชอบอเมริกันฟุตบอลมากกว่า มีท่าพาสประจำตัวคือ ช็อตกัน พาส

เท็ตซึม่า โจ
รีซีฟเวอร์สผู้ซื่อตรง พูดน้อย เป็นเพื่อนสนิทของคิดตั้งแต่ยังเด็ก และ เป็นคนที่คิดไว้ใจที่สุด มีฉายาว่า เจ้าหัวรถจักร โดดเด่นในด้านการพาสรูท (รู้เส้นทางว่าบอลจะขว้างมาตรงไหน ก็จะวิ่งไปตามนั้น)

อิทาคานิทานิ ริคุ
รันนิ่งแบ็คประจำทีม ในสมัยเด็กเขาเคยเป็นคนสอนวิธีการวิ่งให้กับเซนะ มีท่าไม้ตายคือ โรดิโอไดรฟ์

บัฟฟาโร่
อุชิจิม่า ไลน์ประจำทีม ชื่อจริงๆของเขาคือ อุชิจิม่า บาฮาโร่

[Pikcolokung]

+++ ไทโย สฟิงซ์ +++
ทีมแกร่งแห่งคานางาว่า (ที่มักเป็นทางผ่านให้ทีมแกร่งกว่า) เด่นในผู้เล่นตำแหน่งไลน์ โดยเฉพาะ "ปิรามิด ไลน์"

ตัวละคร
ฮาราโอะ คิมินาริ
ควอเตอร์ แบ็คประจำทีม มีนิสัยเจ้ากี้เจ้าการ เป็นผู้นำของทีมนี้ และเขามักจะมีสาวๆมาคอยปรนนิบัติเสมอ (คอนเซ็ปต์ของตัวละครนี้มาจาก ฟาโรห์ของอียิปต์)

บัมบ้า มาโมรุ
ไลน์ร่างยักษ์ ผู้เล่นกำลังสำคัญของทีมนี้ เป็นคนพูดน้อย ต่อยหนัก

คาซามัตสึ นิอิโนบุ
ไลน์ร่างอวบอีกคนหนึ่งของไทโย มีนิสัยขี้คุย พูดมาก จนน่าหมั่นไส้

คามากุรุมะ เคน
คอร์เนอร์แบ็คประจำทีม ลงมาเล่นตอนครึ่งหลัง ในศึกกับเดม่อน ฉายา เจ้าม้าศึก (Chariot)



+++ อามิโนะ ไซบอร์ก +++
ทีมนี้เชื่อว่า การฝึกแบบวิทยาศาสตร์การกีฬานั้นดีที่สุด

ตัวละคร
มุนาคาตะ อัตซึชิ
ดาว เด่นของทีม เชื่อว่า วิทยาศาสตร์การกีฬาของทีมนั้นดีที่สุด เลยพาลเป็นคนทระนงว่า ทีมตนเจ๋งที่สุด และข่มทีมที่ฝึกแบบวิธีโบราณนั้นด้อยกว่า แต่พอเจอทีเด็ดของเซนะ และลูกทีมเดม่อน ที่ฝึกฝนเดธมาร์ชมา ทำให้มุนาคาตะ ถึงคราวสติแตก

อาโอยานางิ ซึงุรุ
ไลน์ร่างบึกของทีม เพื่อนสนิทของมุนาคาตะ

คาโดงุจิ นาโอสุมิ
คอร์เนอร์แบ็คของทีม ที่รูปร่างหน้าตาเหมือนหุ่นยนต์



รูปภาพ+++ เคียวชิน โพไซดอน +++
ทีมม้ามืดในศึกฤดูใบไม้ร่วงโตเกียว มีจุดเด่นตรงที่ผู้เล่นแต่ละคนในทีมนั้นล้วนตัวสูง ยากแก่การฝ่าผ่านไปได้

ตัวละคร
มิซึมาจิ เคนโกะ
ไลน์ ร่างโย่งของทีม อดีตนักกีฬาชมรมว่ายน้ำ ที่ผันตัวเองมาเป็นนักกีฬาอเมริกันฟุตบอล มีนิสัยขี้เล่น บ้าๆบอๆ มั่นใจในตัวเองสุดๆ โดยเขานั้นก็เคยไปดูถูก โคมุซึบิ จนโคมุซึบิต้องหนีออกจากบ้าน ทำเอาหลายคนเป็นห่วง

คาเคอิ ชุน
ผู้ เล่นตำแหน่งไลน์แบ็คเกอร์ อดีตเคยพบเจอ และประลองกับ "Eye Shield 21 ตัวจริง" ที่อเมริกา พอกลับญี่ปุ่น เขาก็รู้สึกอคติกับเซนะ ที่เอาชื่อของ Eye Shield 21 มาแอบอ้าง แต่จากการปราชัยของเคียวชิน เขาก็ยอมรับในตัวเซนะมากขึ้น เป็นคนเงียบ และ นิ่ง

โคบังซาเมะ โอซามุ
ควอเตอร์แบ็คปีสุดท้าย เขาเป็นควอเตอร์แบ็คที่ขาดความมั่นใจในตนเองมาก พอทีมได้ มิซึมาจิ กับ คาเคอิ มาร่วมทีม ก็ทำให้เขานั้นหวังกับสองคนนี้มาก

โอฮิระ ฮิโรชิ และ โอนิชิ ฮิโรชิ
ไลน์ คู่หูที่ตัวสูงที่สุดในระดับม.ปลาย (2.05 ม.,2.04 ม.ตามลำดับ) ทั้งสองมักจะชอบเถียงกันเอง กลายเป็นตัวตลกประจำทีม ท่าประจำของพวกเขาคือ ไฮ เวฟ